Resül Kara Yazdı… Yangının dili yok, ama söylediği çok şey var

Her yaz yanan ormanlar sadece ağaçları değil, belleğimizi, doğayla bağımızı ve aklımızı da kül ediyor.
Resül Kara Yazdı… Yangının dili yok, ama söylediği çok şey var
Yayın: 28 Haziran 2025 Köşe Yazarları Google News

Her yaz yanan ormanlar sadece ağaçları değil, belleğimizi, doğayla bağımızı ve aklımızı da kül ediyor. Asıl sorun teknoloji değil, doğaya sırt çevirmiş anlayıştır.

Orman yanınca yalnız ağaç tutuşmaz; toprak susar, rüzgâr öfkelenir, kuşlar yuvasız kalır, insan eksilir.

Her yıl yurdumuzun dört bir yanında alev alev yanan ormanları izliyoruz. Ekranlardan duman yükseliyor, yüreklerimizi yakıyor. Ardından hep aynı sözler:

“Rüzgâr çoktu”,

“Arazi sarptı”,

“Müdahale güç oldu.”

Ama kimse şu soruyu sormuyor: Yangın çıkmadan önce neredeydik?

Teknoloji çağındayız diyoruz. Uydular, kameralar, söndürme uçakları, yangın helikopterleri… Hepsi var ama yine de günler süren yangınlara çare olamıyoruz. Çünkü asıl eksik olan ne su ne araç ne de elemandır. Eksik olan akıldır, bilgidir, doğayla kurulan dostluktur.

Orman yalnız bir ağaç topluluğu değil, yaşayan bir düzendir. O düzende otlar, çalılar, hayvanlar ve insanlar birlikte var olur. Bir ağacın gölgesi, bir keçinin adımı, bir çobanın bakışıyla korunur doğa. Ama biz uzun süredir ormanı yalnızlaştırdık. Onu meradan ayırdık, köylüden kopardık, doğayı korumayı “uzaktan izlemeye” dönüştürdük.

Yangınlarla savaşmak için, yangın çıkmadan yaşamak gerekir. Otları temizlemek, kurumuş dalları almak, hayvan otlatmayı doğru biçimde sürdürmek, ormanı dost edinmek gerek. Bu yalnız köylünün değil, şehirdeki yöneticinin de görevidir. Herkesin.

Çocuklarımız ağaç resmi çizerken yalnız gövde ve yaprak görmesin. Ağacın altında otlayan keçiyi, dalına yuva kuran kuşu, gölgesinde dinlenen insanı da öğrensin. Çünkü orman yalnızca oksijen değil, bir yaşam öğretisidir.

Kurallar, yazıyla değil, yaşamla konmalıdır.

Bir yangın söndükten sonra konuşmak kolay.

Ama esas olan, o yangının çıkmaması için ne yaptığımızdır.

Sözün özü;

Ormanı yalnız bırakmayalım.

Doğaya sırt çeviren her düzen, sonunda o doğanın öfkesiyle yanar.

Son Güncelleme: 28 Haziran 2025
Etiketler: