Kalbimi cam kırar gibi, hiçbir tereddüt duymadan kırdıklarında içimde ilk uyanan duygu susmak olmaz. Haykırmak olur.
Öyle sıradan bir bağırış değil bu; dünyanın duymasını istediğim bir isyandır. Haksızlığı, adaletsizliği, vicdansızlığı, çıkarcılığı, bencilliği ve iftarayı gizleyen tüm perdeleri yırtmak isterim. Sesim kısılsın, boğazım yırtılsın ama gerçek duyulsun isterim.
Çünkü susmak, kabullenmektir. Ve ben kabullenmedim kabullenmem!
Bazen sorarım kendime; Bu haykırma isteği yaşananları yok sayma çabası mı? Unutma arzusu mu? Yoksa kaçma refleksi mi?
Cevabını bilmiyorum. Bildiğim tek şey şu; İnsan içindeki yangını bastıramaz. Bastırdıkça yanar.
Haykırışların ardından gelen o ağır uyku… Ne bir rahatlama ne bir boşalma… Bu, vazgeçmişliğin umursamazlığı hiç değil. Bu, olsa olsa acıya dayanmayı öğrenmiş bir ruhun geçici baygınlığıdır.
Sonra öğrendim ben haykırmanın başka bir yolunu. Önümde beyaz bir kâğıt, elimde bir kalem… Bağırışlarımı boğazımdan değil, kalemimin ucundan akıtmaya başladım.
Ben haykırırım, kalem ağlar. Beyaz kâğıt gözyaşlarımı emer. Ben haykırırım, kalem delirir. Beyaz kâğıt kelimeleri hizaya sokar. Ve o kâğıt, sakladığı haykırışları bana değil, milyonlara yankılar. Yankılanan her kelime, bir başka kırık kalbe çarpar. Orada durulur, orada uslanır.
Kalbim kırıldığında sadece karşımdakine kızmam ben, önce kendime kızarım. İzin verdiğim için… İnandığım için… Dürüst olduğum için… Ve kalbimin duvarlarına kızarım; herkese kapı açtığı için. Evet, bilirim suç sadece kıranda değildir. Çoğu zaman suç, kırılmaya razı olanda da vardır.
Ben de alırım suçumu koyarım haykırışlarımın yanına, kulakları patlasın diye. Koyarım öfkelerimin yanına, utansın diye.
Kalbim kırıldığında bir hüzün bulutu çöker üzerime. Kanayan kalbime tanıklık eder. O kan, gözlerimden akar; tuzlu tuzlu… Dudağımdan dilime ulaşır. Acının tadını çok iyi bilirim ben.
Ve yine bir uyku bastırır… Ama asla uyuyamam. Çünkü bu ülkede uyumak, olan biteni görmezden gelmeyi seçenlerin işidir.
Aysun Uysal Yazdı… Eğitim Evde Başlar, Okulda Şekillenir
Aysun Uysal Yazdı… Varoluşun Temeli Sevgi
Aysun Uysal Yazdı… Şiddetin Gölgesinde Yaşamak
Aysun Uysal Yazdı… Emzik Değil, Cep Telefonuyla Büyüyen Bir Nesil
Kimse Kimseyi Aptal Sanmasın!
Aysun Uysal Yazdı… Yalnız Büyüyen Çocuklar, Yalnız Kalmasın